પરિવર્તન:પરિવારની જવાબદારી સાથે મુસાફર જનતાની સેવા કરતી GSRTCની "લેડી કંડક્ટર’

ઘરે નાનું બાળક કો'કના ભરોસે મૂકીને ડ્યુટી પર જવાનું થાય ત્યારે એ 30-32ની ઉંમરની માતા કરે તોય કેટલું કાળજું કઠણ કરી શકે? એ તો જેણે આ સહન કર્યું હોય તે જ જાણે. આજે કેટલાય માબાપ પોતાના સંતાનને એક સેકન્ડ પણ તેમનાથી અળગા થવા દેતા નથી.

ત્યારે 8-8 કે ક્યારેક 10-10 કલાક સુધી પોતાના લાડકવાયાને કો'કના ભરોસે મૂકી મુસાફર જનતાની સેવા કરતી એ મહિલા કંડકટર એવી માતાની વાત આજે અહીં કરવી છે. ગુજરાત રાજ્ય વાહન વ્યવહાર નિગમની એસ.ટી.બસોમાં છેલ્લા એક દાયકા ઉપરથી મહિલા કંડક્ટરોની એક આખી ફોર્સ કામ કરી રહી છે. આમ તો મહિલાઓ પણ કોઈ પણ ક્ષેત્રે ક્યારેય પુરૂષથી પાછળ રહી નથી.

રોડ પર દોડતી બસમાં સતત આગળ પાછળ ફરીને મુસાફરોને ટિકિટ આપવી નિયત સ્થળે તેમને સહી સલામત રીતે ઉતારવા-ચઢાવવા, કેટલાક માથાભારે તો ક્યારેક ટપોરીછાપ લોકો સાથે પનારો પડે તો તેમાંથી માર્ગ કાઢવો, ક્યારેક અકસ્માત કે એવા આકસ્મિક સમયે ધીરજ ધરવી, પોતાની શારીરિક મર્યાદાઓ સાથે પોતાનું અને એસ.ટી.નિગમનું માન સન્માન જાળવવું, આ બધું ધારીએ એટલું સહેલું હોતું નથી.

બીલીમોરાની નિલમ ભંડારી જણાવે છે કે પિયર અને સાસરીની બેવડી જવાબદારી સાથે ફરજ નિભાવી રહી છું. એ જ રીતે ભીનાર (વાંસદા) ના નિમિષા પટેલ પણ તેનું નાનું બાળક પરિવારને સોંપી તેની ફરજ બજાવી રહી છે.

વલસાડ એસ.ટી.ડિવિઝનના આહવા ડેપોમાં ડાંગ જિલ્લાની 2 અને અન્ય જિલ્લાની 27 મળી કુલ 29 લેડી કંડક્ટર ફરજ બજાવી રહી છે તેમ જણાવતા ડેપો મેનેજર કિશોર પરમારે જણાવ્યું હતું કે, જંગલ વિસ્તારમાં અનેક નાની મોટી તકલીફ વચ્ચે કોઈપણ જાતની ફરિયાદ વિના પુરુષ કર્મચારીઓ સાથે ખભેખભા મિલાવી મુસાફર જનતાની સેવામાં જોડાયેલી GSRTC ની આ મહિલા ફોર્સ, નિગમનું નામ રોશન કરી રહી છે.

મોટુ મન રાખી ફરજ બજાવવી પડે છે
દરરોજની સરેરાશ 200-300 કિલોમીટરની ડ્યુટી માટે શારીરિક અને માનસિક સજ્જતા અને મક્કમ મનોબળ પણ જરૂરી છે. ઘરે નાના બાળકો અને વૃદ્ધ માતા-પિતાને આડોશપાડોશના ભરોસે રાખી ખૂબ મોટું મન રાખીને ફરજ બજાવવી પડે છે.> સુમિત્રા પટેલ, તાડપાડા (વાંસદા)

ફરજ દરમિયાન ક્યારેક અણછાજતા બનાવો પણ બનતા રહે છે
ફરજ દરમિયાન ક્યારેક અણછાજતા બનાવો પણ બને છે, તો ક્યારેક કોઈ પીદ્ધડ કે છેલબટાઉ મુસાફર સાથે પણ પનારો પડી જતો હોય છે. આવા સમયે ખૂબ જ સંયમપૂર્વક કામ લેવું પડે છે પરંતુ ડ્રાઇવર ભાઈઓનો સારો સહકાર મળી રહેતો હોય બધું સાચવી લઈએ છીએ. > હેતલ ઠાકરે, આહવા