આજનો જીવનમંત્ર:રોજ થોડો સમય પોતાના માટે કાઢો અને ધ્યાન કરો, પોઝિટિવિટી રહેશે

વાર્તા :
સંત સુરદાસના પિતા રામદાસ ગાયક હતા અને તેઓ સારસ્વત બ્રાહ્મણ હતા. તેમનો પરિવાર ઘણો ગરીબ હતો. એક સમયનું જમવાનું પણ સમયસર મળતું ન હતું.

રામદાસજી ભજન ગાતા હતા અને બાળ સૂરદાસ ભજન સાંભળતા હતા. ધીમે-ધીમે સૂરદાસની પંક્તિઓ બોલવા લાગ્યા હતા. તે સમયે લોકો ચર્ચા કરતા હતા કે આ બાળક જન્મથી જ અંધ છે કે તે ઓછું જુએ છે અથવા ભગવાનનું સ્મરણ કરીને આંખો બંધ કરે છે. આ પ્રશ્નોના યોગ્ય જવાબ કોઈ શોધી શક્યું નથી.

સૂરદાસજી વિશે વિદ્વાનોમાં હંમેશા મતભેદ રહેતો હતો કે સૂરદાસ જોઈ શકે છે કે નહીં, કારણ કે તેઓ જે રચનાઓ કરતા હતા તેનું ઊંડાણ જોઈને લોકો તેમને અંધ માનવા તૈયાર ન હતા.

સમય જતાં સૂરદાસની ધાર્મિકતા એટલી વધી ગઈ કે પિતાને ચિંતા થઈ કે આ ઉદાસીન બાળકનું શું થશે. એક દિવસ સુરદાસજીના જીવનમાં વલ્લભાચાર્યજી આવ્યા હતા. તેમની મુલાકાત ગામની બહાર નદી કિનારે થઇ હતી.

વલ્લભાચાર્યજીએ વિચાર્યું કે જો આ છોકરો આમ જ બોલતો રહેશે, સાંભળતો રહેશે તો તે ભટકી જશે. તેનું જ્ઞાન ક્યાંક એકત્ર કરવું જોઈએ. આ પછી વલ્લભાચાર્યજીએ સુરદાસજીને પુષ્ટિમાર્ગની દીક્ષા આપી હતી.

વલ્લભાચાર્યજીએ સૂરદાસજીને કૃષ્ણ લીલાના દિવ્ય દર્શન કરાવ્યા અને શ્રીનાથજીના મંદિરમાં કૃષ્ણ લીલા ગાવાની જવાબદારી સોંપી હતી. આ પછી, સૂરદાસજીએ જીવનભર કૃષ્ણ લીલાના ગીતો ગાવાનું ચાલુ રાખ્યું હતું.

આ વાર્તામાં સૌથી મોટી વાત એ છે કે શું સુરદાસ ખરેખર જન્મજાત પુરુષ હતા. આ પ્રશ્નનો જવાબ એ છે કે જો વ્યક્તિએ ભગવાનને પોતાની અંદર જોયો હોય તો તેની આંતરિક દ્રષ્ટિ જાગે છે. બહારની દુનિયા બહારની આંખ દ્વારા જોવામાં આવે છે. જગત-સર્જક આંતરિક આંખેથી દેખાય છે. બીજી વાત છે સુરદાસના જીવનમાં ગુરુનું આગમન થવું.

બોધ :
આપણે બે કામ કરવા જોઈએ. પહેલુ, આપણે આપણા જીવનમાં થોડો સમય પોતાના માટે કાઢીએ અને ધ્યાન કરીએ. બીજું કોઈ યોગ્ય વ્યક્તિને ગુરુ બનાવવાનું છે. આ બે કામ કરશો તો સકારાત્મકતા જળવાઈ રહેશે. ગુરુના માર્ગદર્શનથી મોટામાં મોટી સમસ્યાઓનો અંત આવી શકે છે.